#حجت_السلام_محمد_داستانپور
از دیدگاه مبانی دینی انسان ها 4 دسته می شوند:
1- انسان هایی که خوددرگیری دارند: طرز گفتار این انسانها سرشار از حسرت است، آنها نه از دنیا و نه از آخرت سود نمی برند. متاسفانه نوجوانان گاهی دچار این حالت می شوند و فضای مجازی نیز به شدت این حالت را تبلیغ می کند. در روایات اینگونه انسان ها مذمت شده اند، حتی بعضی روایات نقل می کند کسی که نتواند زندگی خوشی به معنای واقعی داشته باشد خداوند او را بازخواست خواهد کرد.
2- انسان های خنثی: کسانی که در زندگی بسیار محتاط و بی انگیزه هستند و فقط به دنبال یک زندگی بدون شور و شوق هستند، اتفاقا مبانی دینی ما این گروه انسان ها را هم تحسین نمی کند.
3- کسانی که الکی خوش هستند: خوشی های کوتاهی که باطل و با حسرت همراه است. این روزها تبلیغ این گروه رونق گرفته است، بازی های بچه گانه ای که هیچ مصداقی ندارند (#لهو) و بازی های جهت مندی که سودی ندارند (#لعب) از جمله خوشی های این افراد است.
4_ کسانی خوشی واقعی دارند: این گروه کسانی هستند که ستون خیمه ی شادی شان را درست بنا کرده اند. طبق آیه ی قرآن کسانی خوشی حقیقی دارند که فضل و رحمت دارند؛ از معصوم سوال کردند فضل و رحمت چیست؟ فرمودند: فضل وجود نبی اکرم(ص) و رحمت وجود امیرالمومنین(ع) و مسئله ولایت است.
↩️ روایت داریم در آخرت عده ای را می بینند که در کنار حوض کوثر ایستاده اند تا ساقی کوثر، وجود نازنین امیرالمومنین امام علی(ع)، سیرابشان کند.
